Archive for the ‘آمریکا’ tag
تأثیرات برجام در عرفی شدن ایران
توافق جامع و نهایی هستهای وین نیز با عنوان شناخته شده و رسمی برنامه جامع اقدام مشترک یا «برجام» (به انگلیسی: Joint Comprehensive Plan of Action) در راستای توافق جامع بر سر مذاکرات هستهای ایران و بدنبال تفاهم هستهای لوزان، در سهشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ (شامل چین، فرانسه، روسیه، پادشاهی متحد بریتانیا، ایالات متحده و آلمان) منعقد شد.
این توافق که بیشتر با نام برجام شناخته می شود را می توان در لایه ها مختلف مورد بررسی قرار داد. یک لایه، لایه درون متنی و بررسی متن برجام و یافتن نقاط قوت و ضعف آن است. لایه دیگر بررسی فرامتن برجام در ارتباط با متن برجام است. بدین معنی که متن برجام چه الزامات فرامتنی را در بر خواهد داشت. لایه دیگر بررسی کاملا فرامتنی برجام است. بدین معنی که می توان بررسی کرد که رویکرد حاکم بر برجام چیست و این رویکرد چه تبعاتی را خواهد داشت و نسبت برجام با تبعات آن چگونه است.
در لایه سوم بررسی برجام، یکی از تبعاتی که این توافق می تواند با آن در ارتباط باشد، فرآیند عرفی شدن است. در ادامه به بررسی ربط و نسبت برجام با فرآیند عرفی شدن می پردازیم.
عرفی شدن چیست؟
عرفی شدن در یك بیان عام، فرایندی است كه طی آن، موقعیت و اهمیت دین، نزدِ فرد و در عرصهی اجتماع كاهش مییابد و برداشتهایی صرفاً دنیوی از تعالیم و غایتهای دینی غالب میگردد. عواملی که موجب عرفی شدن در دنیای غرب و عالم مسیحیت می شوند با آنچه در اسلام و ایران اتفاق می افتد متفاوت است.
در یک مدل دو عنصر را در سطح کلان می توان به عنوان مهم ترین عوامل عرفی شدن در ایران یافت: اول ناکارامدی حکومت دینی و دیگری الگوی نامتناسب توسعه. در سطح میانی نیز می توان به جهت گیری و عملکرد نخبگان اشاره کرد. اما جدای از اینها می توان به عوامل برنامه ای و حساب شده نیز اشاره کرد.
آیا تقابل ایران و آمریکا یک مسئله “ملی” است؟
بحث پیرامون تقابل بین ایران و آمریکا دارای ابعاد مختلفی است. اما شاید در ابتدای ورود به این بحث ابتدا باید جایگاه ایران و آمریکا در این تقابل را به درستی شناخت. سوال آنجاست که آیا این تقابل، تقابل بین دو “ملت” با تعاریف و مرزهای مشخص بین المللی است؟ ایا صرفا سابقه تاریخی این دو ملت باعث ایجاد این تقابل شده است؟ آیا سیاست خارجی ایران باید صرفا بر اساس مصالح و منافع آنها که در داخل خط کشی فوق الذکر قرار دارند تنظیم شود؟
پاسخ به این سوالات را می توان در کلام امام خمینی (ره) به روشنی یافت. امام خمینی پیام تسلیت خود به مناسبت شهادت دهها هموطن در جريان حمله امريكاییها به هواپيماى مسافربرى ایرباس ایران که علی الظاهر باید کاملا به چشم یک حادثه “ملی” به آن نگریست، این چنین می فرماید:
… مردم شريف ايران بايد توجه كنند كه امروز، روز مبارزه و جنگيدن با تمام شياطينى است كه حقوق حقه تمامى پابرهنگان جهان را صرف عيش و نوش و تهيه سلاحهايى مىنمايند كه براى هميشه حاكم دنياى گرسنگان باشند …
جنگ امروز ما، جنگ با عراق و اسرائيل نيست؛ جنگ ما، جنگ با عربستان و شيوخ خليج فارس نيست؛ جنگ ما، جنگ با مصر و اردن و مراكش نيست؛ جنگ ما، جنگ با ابرقدرتهاى شرق و غرب نيست؛ جنگ ما، جنگ مكتب ماست عليه تمامى ظلم و جور؛ جنگ ما جنگ اسلام است عليه تمامى نابرابريهاى دنياى سرمايه دارى و كمونيزم؛ جنگ ما جنگ پابرهنگى عليه خوشگذرانيهاى مرفهين و حاكمان بىدرد كشورهاى اسلامى است.
اين جنگ سلاح نمىشناسد، اين جنگ محصور در مرز و بوم نيست، اين جنگ، خانه و كاشانه و شكست و تلخى كمبود و فقر و گرسنگى نمىداند. اين جنگ، جنگ اعتقاد است، جنگ ارزشهاى اعتقادى- انقلابى عليه دنياى كثيف زور و پول و خوشگذرانى است. جنگ ما، جنگ قداست، عزت و شرف و استقامت عليه نامردميهاست ..
رزمندگان ما در دنياى پاكِ اعتقاد و در جهان ايمان تنفس مىكنند و مسلمين جهان هم كه مىدانند جنگ بين استكبار و اسلام است، جهانخواران را آرام نخواهند گذاشت و ضربههاى خود را بر همه كاخ نشينان وارد مىكنند …
(صحيفه امام، ج۲۱، صص: ۶۹۸-۶۸)